Dimitri Peeters

Woods is een totaalconcept. In een herenhuis in het centrum van Geel bezorgen we onze gasten een fijne avond. Dat begint al bij de verwelkoming. Het restaurant heeft maar 20 plaatsen. Die kleinschaligheid draagt bij tot het gezellige, warme, intieme karakter van Woods. De bediening is vlot en gemoedelijk, de gerechten zijn van gastronomisch niveau.

Mijn ouders kookten niet culinair. Ik werd al snel de ‘koker’ in huis. Dat zal begonnen zijn met het maken van pudding.

Als iemand me vroeg wat ik later wilde worden, antwoordde ik altijd: “Iets met eten.” Bakker of slager worden behoorde dus ook tot de mogelijkheden, maar het werd kok. Daar kan ik meer creativiteit in kwijt.

Scandinavische chefs in het algemeen, vanwege de manier waarop zij met hun producten omgaan.

Spaghetti bolognaise met veel kaas.

Je leert het meeste op de werkvloer. Werk zo snel mogelijk mee in keukens.

Kreeft.

Ik wil vooral creatief bezig zijn. Poetsen is een rotklus voor mij.

Dat is een onophoudelijk proces. Ik kan overal inspiratie opdoen, zowel op restaurant als op internet of sociale media. Het begint met de keuze van enkele basisingrediënten waarmee ik wil werken. Daarmee bouw ik een menu op. Ik werk volgens de seizoenen en heb dus drie maanden de tijd om een menu aan te passen. Wat trouwens niet wil zeggen dat een menu drie maanden lang helemaal hetzelfde blijft. Ook daar zit altijd wel een evolutie in.

Langoustines zijn te duur en te arbeidsintensief. Kalfszwezeriken zijn puur commercieel gezien ook geen toppers.

Ik wil graag mijn ding kunnen doen in mijn eigen pand ipv een huurpand. En nu ik opgenomen ben in de Gault Millau wil ik meer. Ik wil naar een hogere score groeien. 14 op 20 lijkt me een gezonde ambitie.